Έως τώρα, είναι γνωστό ότι η ενσωμάτωση μικροσκοπικών νανοσωλήνων άνθρακα στη δομή ενός φωτοβολταϊκού κυττάρου, αυξάνει την ενεργειακή απόδοσή του. Ωστόσο, λόγω των διαφορετικών ιδιοτήτων τους, δημιουργούνται διάφορα προβλήματα, μεταξύ των οποίων η συγκόλληση μεταξύ των νανοσωλήνων, η οποία δημιουργεί λειτουργικά προβλήματα.
Αυτό που επιχείρησε η συγκεκριμένη ερευνητική ομάδα ήταν να εκμεταλλευτεί τα πλεονεκτήματα των νανοσωλήνων του άνθρακα με ταυτόχρονη εξάλειψη των προβλημάτων που δημιουργεί η ενσωμάτωσή τους στα φ/β κύτταρα.
Έτσι, οι ερευνητές του ΜΙΤ ανέπτυξαν έναν ιό με την ονομασία Μ13, ο οποίος μπορεί να ελέγχει τη διάταξη των νανοσωλήνων και να εξασφαλίζει ότι τα καλώδια δεν θα βραχυκυκλωθούν και οι σωλήνες δεν θα συγκολληθούν. Το αποτέλεσμα αυτής της εφαρμογής είναι η αύξηση της ενεργειακής απόδοσης κατά 35% περίπου ενώ παράλληλα το βάρος του φωτοβολταϊκού κυττάρου αυξάνεται μόνο κατά 0,1%.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου