Η κατάργηση και επιστροφή φόρων, η επαναφορά των συντάξεων στα προ Μνημονίου επίπεδα και η πρόσθετη χρηματοδότηση των κοινωνικών αναγκών δεν μπορούν να γίνουν με τρέχοντα φορολογικά έσοδα.
Χωρίς, όμως, τα δάνεια του Μνημονίου και με τη θρυλούμενη φορολογία των «πολύ πλουσίων» να μην έχει σχεδιαστεί και να μην είναι δυνατόν να ξεκινήσει σε χρόνο σύντομο και χρήσιμο, δεν θα συγκεντρωθούν τα αντίστοιχα χρήματα. Εκτός αν καταντήσει να φορολογεί τη μεσαία τάξη ακόμη βαρύτερα από το «χαράτσι» του Ευ. Βενιζέλου. Επομένως, όταν ο κ. Τσίπρας εξαγγέλλει την εθνικοποίηση των τραπεζών, το κάνει γιατί γνωρίζει ότι θα υποχρεωθεί να δεσμεύσει κάποιο μέρος των καταθέσεων. Για να το επιτύχει, είναι λογικό να αναστείλει, για ένα διάστημα, την ελευθερία κίνησης των κεφαλαίων. Η χώρα θα επιστρέψει στο καθεστώς που είχε πριν το 1994 και, αυτομάτως, θα κλείσουν όλες οι δίοδοι εμπορικών συναλλαγών.
Αλλά και οι εγγυήσεις που θα δώσει στους καταθέτες δεν θα είναι ποτέ επαρκείς. Κατά πάσα πιθανότητα, θα είναι ελληνικά ομόλογα ισόποσης αξίας. Τα οποία, όμως, δεν θα έχουν την παραμικρή αξία στη διεθνή αγορά ομολόγων.
Τελικά, τα «ομόλογα Τσίπρα» θα έχουν υποχρεωτική κυκλοφορία μόνον στην ελληνική επικράτεια. Επιπλέον, καμία επόμενη κυβέρνηση δεν θα τα αναγνωρίσει, αφού θα έχουν κυκλοφορήσει κατά παράβαση των κανόνων δικαίου και θα θεωρηθούν, αυτά πλέον, «επονείδιστο χρέος».
Το πρόβλημα με τις «λαμπρές ιδέες» του λαμπερού πολιτικού είναι ότι οδηγούν την Ελλάδα στην απομόνωση από τον κόσμο. Αποκλεισμένοι στα σύνορά μας, θα κατεδαφίσουμε όσα όσα κερδίσαμε μεταπολεμικώς. |
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου